Vanaf 1 januari 2019 krijgen ondernemers die via internet digitale diensten aan particulieren in andere EU-lidstaten leveren een viertal administratieve vereenvoudigingen bij het aangeven van BTW. Dit blijkt uit het wetsvoorstel ‘Implementatie artikel 1 Richtlijn elektronische handel’.

Vereenvoudiging BTW-betaling bij minder dan € 10.000 jaarlijkse omzet Nu nog moeten ondernemers die digitale diensten leveren aan particulieren in andere EU-landen de BTW aangeven en afdragen in het EU-land van de afnemer. Onder digitale diensten wordt hier verstaan: telecommunicatiediensten, omroepdiensten en elektronische diensten. Gebruik kan worden gemaakt van het Mini One-Stop Shop (MOSS) systeem. Bij dit systeem hoeven de ondernemers zich niet in ieder EU-land waar zij digitale diensten verrichten, te registeren voor de BTW en wordt de BTW die verschuldigd is in de andere EU-landen via één EU-land aangegeven. Vanaf 1 januari 2019 krijgen ondernemers die via internet in beperkte mate digitale diensten leveren aan particulieren in andere EU-landen een vereenvoudiging bij de betaling en berekening van de verschuldigde BTW. Ondernemers die jaarlijks voor minder dan € 10.000 omzet leveren aan particulieren in andere EU-landen, mogen Nederlandse BTW in rekening brengen en aangeven. In de BTW-aangifte wordt deze omzet en BTW aangegeven bij vraag 1a/1b. Formulier voor afwijkende keuze De Belastingdienst heeft het formulier ‘Keuze plaats van dienst digitale diensten’ beschikbaar gesteld. Met dit formulier kunnen ondernemers die vanaf 1 januari 2019 volgens de regels in Nederland BTW verschuldigd zijn over de digitale diensten aangeven dat zij er toch voor kiezen om BTW af te dragen in de EU-lidstaat van de afnemer. Vereenvoudiging bewijsstukken BTW waar afnemer woont Onder de regels van 2018 moeten ondernemers bij de verrichting van digitale diensten aan particulieren in andere EU-landen twee afzonderlijke bewijsstukken verzamelen waaruit blijkt waar de afnemer gevestigd is. Hieronder valt bijvoorbeeld het factuuradres, het IP-adres van het door de afnemer gebruikte toestel of bankgegevens van de afnemer. Vanaf 1 januari 2019 hoeft de ondernemer die een jaarlijkse omzet van niet meer dan € 100.000 aan digitale diensten in andere EU-landen heeft, nog maar één bewijsstuk te verzamelen waaruit de woonplaats van de afnemer is vast te stellen. Het bewijsstuk moet van een derde afkomstig zijn, bijvoorbeeld van een bank. Factureringsregels BTW in land van MOSS-registratie Ondernemers die digitale diensten verrichten aan particulieren en andere afnemers dan ondernemers die in andere EU-landen zijn gevestigd, moeten in 2018 de factureringsregels van het land van de afnemer toepassen. Vanaf 1 januari 2019 mag de ondernemer de factureringsregels toepassen van het land waarin hij de MOSS-registratie heeft. De facturen van een Nederlandse ondernemer die in Nederland gevestigd is en die digitale diensten verricht aan particulieren in andere EU-landen moet aan de Nederlandse factuurvereisten voldoen. Toepassing MOSS ook voor ondernemers buiten EU Vanaf 1 januari 2019 mogen ondernemers die niet in de EU zijn gevestigd of een vaste inrichting hebben en die digitale diensten aan particulieren in de EU verrichten gebruik maken van het MOSS-systeem in een EU-land. In 2018 moeten de buiten de EU gevestigde ondernemers in ieder land waar zij digitale diensten aan particulieren leveren voor de BTW registreren. Dit is voor hen dus in 2019 een lastenverlichting. Conclusie Van belang is om na te gaan of in 2019 naar verwachting voor minder dan € 10.000 omzet leveren aan particulieren in andere EU-landen wordt geleverd. In dat geval is Nederlandse BTW verschuldigd. In andere gevallen is BTW van het EU-land van de afnemer verschuldigd, aan te geven via het MOSS-systeem of door het indienen van BTW-aangifte in het EU-land van de afnemer. Ondernemers die minder dan € 10.000 aan omzet voor digitale diensten leveren aan particulieren in andere EU-landen maar toch BTW aan willen geven in het land van de afnemer, moeten dit via het formulier kenbaar maken bij de Belastingdienst. Dat laatste kan natuurlijk leiden tot een lagere BTW-afdracht, maar brengt wel meer praktische rompslomp met zich.